Nie, adopcje są darmowe. Za zwierzaka, którego adoptujesz, nie płacisz.

Natomiast jeśli chcesz wesprzeć psiaki, które potrzebują pomocy i wciąż czekają na dom, możesz to zrobić poprzez wpłatę darowizny na rzecz naszej fundacji.

—> TUTAJ <—

W takiej sytuacji wyślij na adres adopcje@pieskarmel.pl wiadomość e-mail z odpowiedziami na pytania zadane w ankiecie.

W tytule napisz „imię zwierzaka – swoje imię i nazwisko“.

Zdjęcia miejsca, w którym pies będzie mieszkać, wyślij w załącznikach e-maila.

W treści wiadomości zamieść także klauzulę: „Zapoznałem/-am się z treścią ogłoszenia, spełniam wszystkie warunki adopcji oraz wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych w procesie adopcyjnym przez Fundację Psa Karmela zgodnie z jej zasadami przetwarzania danych osobowych.“.

Po wysłaniu ankiety z wybranymi osobami sami się skontaktujemy. Działamy zgodnie z procesem adopcji. Prosimy nie dzwonić wcześniej. Od przekazania nam wstępnych informacji przydatnych w procesie adopcji jest ankieta przedadopcyjna.

Jeśli jesteś osobą zainteresowaną adopcją, po prostu wyślij ankietę przedadopcyjną na profilu zwierzaka, któremu chcesz podarować dom. Ankieta nie jest zobowiązaniem do adopcji a jedynie wstępnym zainteresowaniem. Z wybranymi osobami sami się skontaktujemy w ciągu 3 dni roboczych od dnia wysłania ankiety i dopiero wtedy rozmawiamy o zwierzaku i potencjalnej adopcji.

Nie. Nie jesteśmy w stanie kontaktować się z każdym z osobna.

Jeśli w ciągu 3 dni roboczych od dnia wysłania ankiety nie odezwiemy się do Ciebie, oznacza to, że szukamy innego domu dla zwierzaka.

W podany czas 3 dni roboczych nie wliczają się dni, w których jesteśmy nieczynni. O takich dniach informujemy na bieżąco w zakładce „Kontakt“.

Każdy przypadek należy rozpatrzyć indywidualnie, jednak na ogół nie oddajemy zwierzaka do domu z małymi dziećmi. Nasi podopieczni często są po różnych przejściach, tymczasem naturalna gwałtowność ruchów małych dzieci może powodować u nich stres i strach. Do tego małe dzieci – mówiąc szczerze – potrafią i chcą zaprzytulać zwierzaka „na śmierć“ oraz bawić się z nim, jednocześnie w tym wieku nie potrafiąc odczytać sygnałów, które wysyła zwierzę i nie rozumiejąc, że zwierzak niekoniecznie to lubi. 

Działa to również w drugą stronę. Zwierzak nie traktuje zachowania dziecka jako zabawę, jeśli tego nie lubi, tylko jak swego rodzaju agresję wobec niego. Zatem chcąc się bronić, może również zrobić krzywdę dziecku.

Przede wszystkim należy zwierzaka zrozumieć i postawić się w jego sytuacji. Nie można w takich okolicznościach zakładać, że zwierzę jest agresywne.

Jeśli nie ma przeciwskazań medycznych do wykonania zabiegu kastracji, to tak, musi być wykastrowany. Na ogół do adopcji wystawiamy zwierzęta już wykastrowane.

Po pierwsze, kastracja chroni zwierzę przed powszechnymi i śmiertelnymi chorobami związanymi z narządami płciowymi / dróg rodnych. Po drugie, zwalcza to bezdomność zwierząt.

Jeśli z jakichś względów w momencie adopcji zwierzę nie zostało wykastrowane (np. szczeniak, który jest za młody), adoptujący jest zobowiązany do zlecenia tego zabiegu lekarzowi weterynarii we właściwym, możliwie najszybszym terminie.

Absolutnie nie.

Adoptujemy zwierzaka tylko do domu lub mieszkania jako nowego członka rodziny.

Nie będziemy rozwijać tej kwestii.

Wszystko podaliśmy w sekcji „Proces adopcji“ znajdującej się pod linkiem www.pieskarmel.pl/adopcja.

Tak. Jeśli będziemy chcieli oddać zwierzaka do adopcji właśnie Tobie, wzór umowy adopcyjnej otrzymasz od nas wcześniej drogą e-mailową.

Zmiana wzoru umowy jest dopuszczalna tylko wtedy, jeśli jej treść trzeba dostosować pod szczególne potrzeby lub sytuację zwierzaka, którego adopcji umowa dotyczy.

W innych sytuacjach umowa adopcyjna nie podlega negocjacjom. 

Umowa określa wymagania co do opieki nad zwierzakiem i jest także jedną z form jego zabezpieczenia.

Tak pod warunkiem, że przestrzegasz warunków umowy adopcyjnej.

Przekazujemy zwierzaka – jak sama nazwa mówi – do adopcji. Nie jako prezent, z którym potem można robić co się chce. Nadrzędną kwestią w adopcji jest szeroko rozumiane dobro zwierzęcia i zadaniem adoptującego jest jemu to zagwarantować, a zadaniem fundacji jest zobowiązać do tego adoptującego i sprawdzać, czy zwierzak ma to zagwarantowane.

Zwierzak nie jest obiektem testowym, aby sprawdzać czy się nada do zostawienia go sobie na dłużej, czy też nie. Nie jest również rzeczą, którą można zwrócić, jeśli nie spełni oczekiwań. Dlatego adopcja powinna być naprawdę przemyślaną decyzją.

Tylko w wyjątkowych okolicznościach, takich jak np. całkowite nieprzystosowanie się psa do funkcjonowania w nowym domu lub nie do przezwyciężenia agresja psa wobec domowników lub między psem a innymi zwierzętami w domu (zagrażająca ich zdrowiu i życiu) lub ciężka choroba Adoptującego, możliwa jest rezygnacja z adopcji przy jednoczesnym rozwiązaniu umowy adopcyjnej za porozumieniem stron.

Adoptujący również nie może oddać lub sprzedać zwierzaka osobom trzecim. To jego wybraliśmy w procesie adopcji, nie jego brata, matkę, sąsiadkę, kolegę czy użytkownika OLX.

Po pierwsze i przede wszystkim – daj mu czas! Nie dzień, dwa, tydzień. Zwierzaki potrzebują nawet do miesiąca, dwóch, aby zaadaptować się w nowym miejscu, a tym bardziej w nowym środowisku, o ile nie mają większych problemów behawioralnych. Może nastąpić to szybciej.

Po drugie, nie zmuszaj go do niczego. Daj mu przestrzeń. Zwierzak właśnie utracił życie, które znał do tej pory, a ciebie jeszcze nie zna, jeszcze tobie nie ufa. Nie zna też otoczenia, w którym się znalazł – jest to dla niego obcy świat. Pozwól jemu samemu go poznać i się do niego przekonać. Często w dobrej wierze ludzie próbują „na siłę“ pokazać zwierzakowi, że nie ma się czego bać, że jest fajnie. To duży błąd, który na ogół może przynieść odwrotny skutek. 

Nie próbuj również uczyć psa, który nigdy nie mieszkał z człowiekiem, niezałatwiania się w domu od razu po przekroczeniu progu twoich drzwi. Nawet pies, który jest nauczony załatwiania potrzeb na zewnątrz, może z początku załatwiać się w twoim domu – to dla niego obce terytorium, które warto oznaczyć.

Weź również pod uwagę, że pies nienauczony załatwiania się, od razu po adopcji, pierwszy raz w twoim domu ma i tak zbyt wiele bodźców, niepewności i stresu, żeby miał do tego przyswoić jeszcze niezrozumiałą dla niego naukę zachowania czystości. Daj mu chociaż dzień, dwa – jak się uspokoi, wyciszy, pozna zakamarki nowego miejsca zamieszkania – i dopiero wtedy zacznij cierpliwą, ale konsekwentną naukę. Przyniesie to znacznie szybciej oczekiwane rezultaty.